Tennisknarren blijven actief
20 maart 2025
Wekelijks kun je hen op verschillende tijden aantreffen op ons park: groepjes mannen op een zekere leeftijd die met de nodige passie de tennisballen heen en weer slaan. Het hele jaar door op zaterdag en woensdag op de buitenbanen en in de hal als dat bij slecht weer mogelijk is. Na afloop van hun tennispotten drinken zij met zijn allen gezellig koffie in het clubhuis.
Onlangs zocht onze Nieuwsflits-redactie hen op. Zij ‘poseerden’ geduldig zodat je op de foto van links naar rechts Sjerp Scholten, Geert Jansen, Helmut Erz, Nico Kamstra, Tynus Spaan, Edward Bergen en Han ten Hallers ziet zitten. Helmut komt alleen voor de ontmoeting naar ons park maar tennist niet meer mee. De oudste speler Nico is 88 jaar, de jongste Han is 79 jaar. Hun gemiddelde leeftijd: 82,3 jaar oud. Samen tikken ze de 500 aan….
Naast de zaterdag senioren groep is er op woensdagmorgen 9 uur een seniorentossgroep. Deze is 30 jaar geleden door Nico Kamstra (toen hij 58 jaar was!) opgezet en draait sindsdien zomer en winter door. Deze seniorentoss op woensdag is dus al op het oude tennispark begonnen.
Tynus Spaan (83), die de zaterdaggroep coördineert, verhaalt graag zijn bevindingen over zijn enthousiaste groep van gedreven tennisvrienden. Zij zijn rond 1980 op het oude tennispark aan de Selterskampweg als tennismaten met 5 man begonnen (Tynus Spaan, Geert Jansen, Clive West✝️, Cees Bongers✝️, Rien Busser✝️). Ze waren op de zaterdagmorgen vaak al om 8.00 uur op het park. Bij weer en ontij voor zover dat mogelijk was op een gravelondergrond, aldus Tynus. “Wij waren zelfs zo fanatiek, dat, wanneer het flink geregend had, wij met vereende krachten eerst de banen met zogenoemde sponsmatten en een kruiwagen bespeelbaar maakten! Ons fanatisme ging zelfs zo ver dat, wanneer de banen op ons park door vorst echt onbespeelbaar waren, wij uitweken naar de „privé“-baan (kunstgras!) bij Cees Bongers op de Dikkenberg! Wij lieten ons dus niet door enig ongemak zo maar van de baan verdrijven!”
Met het nieuwe park in zicht, kwam er een tijdelijk onderkomen op de kunstgrasvelden van korfbalvereniging DVO aan de Achterstraat. Ook weer vanaf 8.00 uur. “Wij konden zo onze tennisdrift een vervolg geven en onze bakens verzetten! Het was wel even wennen om blessures te voorkomen! Omdat er geen accommodatie en horeca beschikbaar was, werd de koffie door ons zelf meegebracht en genuttigd in de kleine “schuilhutten” langs de baan! Wanneer de echte winter inviel en sneeuw het spelen dreigde te verstoren, werd de baan zelfs met meegebrachte bezems en sneeuwschuivers bespeelbaar gemaakt. Ook werd soms met een kleine sterk alcoholische versnapering het lichaam op temperatuur gebracht!”
Tynus veervolgde: “Na deze tijdelijke uitvalsbasis kregen wij inderdaad een prachtig eigen tennispark met smashcourt, een soort kunstgravel, waar de traditie tot op de dag van vandaag met meer enthousiasme door een grotere groep wordt voortgezet. Alhoewel, ook moet worden gezegd dat de groep van “oude knarren” steeds kleiner wordt. Maar de gezelligheid en de vriendschap zijn gebleven en worden iedere zaterdagmorgen in praktijk gebracht met na afloop het genot van geurende koppen Proost- koffie, en soms een feestelijke traktatie. Dat willen we in stand houden! Zelfs af en toe een gezellige lunch in de kantine of een diner bij het RijnIJssel College in Wageningen (samen met de partners) houden de stemming en beleving hoog! De keerzijde is helaas, dat onze groep steeds kleiner wordt en dat we in de loop van de jaren van verschillende tennismaten afscheid hebben moeten nemen door overlijden of om fysieke redenen, maar de verbondenheid en het enthousiasme blijven bestaan!”
Tijdens de nazit van deze tennisknarren komen allerlei verhalen naar boven, zoals over de beheerder van DVO-velden die niet zo blij was met de ‘zelfwerkzaamheid’ van de groep. En over de Keltenwoud-mensen Dick Franken (“de zeeman”) die groundsman is geweest en Lenie Verhaegh, die lange tijd de bloemen op het oude park verzorgde. Nico Kamstra was een tijd lang lid van ook NVLTB Wageningen en is bij Keltenwoud bestuurslid (penningmeester) geweest. Hij vindt het heel mooi dat wij het gouden jubileum behaald hebben en dat is volgens hem een teken dat onze club niet weg te denken is uit Bennekom!
Nieuwscategorieën